Psychotherapie is een effectieve behandelmethode voor psychische klachten en problemen waarbij gesprekken tussen cliënt en therapeut centraal staan. Het is een parapluterm voor allerlei therapievormen die een therapeut kan inzetten voor de behandeling van psychische klachten. Een psychotherapeut lost de problemen niet voor de cliënt op, maar helpt je om er anders naar te kijken, pijnlijke gevoelens te verwerken of moeilijke situaties anders aan te pakken.
De behandelingen zijn kort als het kan en langdurig wanneer dit nodig is. Dergelijk traject is vaak hard werken voor de cliënt en gaat vaak gepaard met ups en downs, Het doel van deze therapie is inzicht krijgen in jezelf en je bewust worden van de redenen achter belemmeringen in je doen en laten, je denken en voelen, je lichamelijke klachten.
Een (erkende) vierjarige therapieopleiding is één van de vereisten voor de erkenning tot klinisch seksuoloog. Ik koos hier voor de oplossingsgerichte strekking en dit aan Korzybski met vestigingen in Brugge en Antwerpen, hetwelke initieel werd opgericht als opleidingsinstituut in systemische en Ericksoniaanse psychotherapie.
Na de ontwikkeling van dit eerste Brugse model, de visie op therapie als het herstellen van vrijheid van keuze, en de daaruit volgende aandacht voor de eigen doelstellingen van de patient, voor zijn competenties en voor de uitzonderingen op het symptoomgedrag, volgde in 1990 het contact met Steve de Shazer. Het door hem ontwikkelde oplossingsgerichte model bleek zoveel gelijkenis te vertonen met de Brugse visie dat het evident leek bij deze beweging aan te sluiten.
De latere ontwikkeling van de theorie der gewoontes bracht dan een aansluiting aan het gedachtengoed van de cognitieve gedragstherapie. Vandaar dat het model nu als ‘oplossingsgerichte cognitieve therapie’ omschreven wordt of ook wel als ‘oplossingsgerichte cognitieve en systemische therapie’, omdat het systemische denken een belangrijke rol blijft spelen.